Sa panahon ng pananakop ng mga Hapones sa Pilipinas, umiral ang ekonomiya ng digmaan. Ang ekonomiya na tumutugon sa mga pangangailangan ng digmaan ay kilala bilang isang ekonomiya ng digmaan.
Bago ang digmaan, pinangasiwaan ng administrasyong Hapones ang mga negosyong pag-aari at kontrolado ng pamahalaan. Ang mga gawaing pang-ekonomiya ng Pilipinas ay pinaghihigpitan din noong panahong iyon. Ang sektor ng agrikultura, gayundin ang pagmimina at paggawa, ay nakakakita ng mas maraming pagkaantala sa produksyon. Ang cotton ay itinanim sa mga palayan, na kailangan ng mga Hapones para sa produksyon ng dinamita. Kinain ng mga puwersang Hapones ang kanilang daan sa kakaunting ani ng palay. Higit pa rito, nagtayo ang mga Hapones ng mga ahensya upang pangasiwaan ang daloy ng mga kalakal sa bansa. Ang mga utos ng shoot-to-kill ay inisyu para sa sinumang mahuling ilegal na nag-iipon, nag-iimbak, nagnanakaw, o nagbebenta ng mga bagay na may mataas na presyo.
Sa Pilipinas, ang mga pangyayaring ito ay humantong sa malawakang kahirapan at taggutom. Nagkaroon ng matinding kakapusan sa pagkain, at tumataas ang presyo ng mga bilihin. Lumikas ang ilang Pilipino sa kanayunan upang tumakas sa panganib ng lungsod upang makayanan ang mga hamon ng buhay noon. May iba naman na nagtatanim para makakuha ng pagkain. Ang buy-and-sell na negosyo ay umunlad din. Ang kalakalan ng mga ginamit at ninakaw na produkto ay naging laganap.
Ang tinatawag na Japanese government-issued Philippine fiat peso ay ginamit noong pananakop ng mga Hapones sa Pilipinas. Ito ay isang uri ng pera na ang halaga ay tinutukoy ng gobyerno. Dahil sa tumataas na halaga ng mga bilihin, ang perang ito ay halos walang silbi. Bilang resulta, ito ay mas karaniwang tinutukoy bilang Mickey Mouse Money sa Pilipinas.
Nang mahalal si Laurel bilang pangulo, nagpakilala siya ng mga hakbangin upang matulungan ang mga Pilipinong naghihirap noon. Upang malutas ang mga isyu sa ekonomiya ng bansa, itinatag niya ang Ministry of Economic Affairs.
Hinimok ni Laurel ang mga Pilipino na magtanim ng mga gulay sa mga abandonadong ari-arian. Sa patnubay ng National Food Production Office, paigtingin ang pagsisikap sa paggawa ng pagkain. Ang Bigasang Bayan (BIBA) ay nilikha upang kontrolin ang suplay ng bigas sa bansa. Noong Ikalawang Republika, ang National Distribution Corporation ang namamahala sa pangangasiwa sa pamamahagi ng mga mahahalagang produkto.
