Sa survey noong 2015, tinatayang nasa humigit kumulang 250,000 na ang populasyon ng mga Pilipino sa Qatar. Sa kasalukuyan, ang mga kababayan natin na naghahanap-buhay sa iba’t ibang bansa sa Middle East kabilang na sa Qatar ay nakapag-aabot na rin sa atin ng halu-halong karanasan, istorya, at kung anu-ano pang pabaon na kanilang naidadala. Isa sa mga karanasang hindi natin madalas na naririnig ay mula sa mga kabataang anak ng mga kababayan nating kinuha na doon upang makapag-aral at makapagtapos. Iba’t ibang pananaw ang makukuha sa mga kabataang Pilipino na naroon. Mayroong makapagsasabi ng masasayang karanasan, at mayroon din namang hindi ganoong kaganda ang kinalabasan ng kanilang naranasan. Narito ang ilan sa mga bagay na dapat pagtuunan ng pansin ng isang Pilipinong estudyante at ng magulang sa Qatar.
1. Culture Shock
Hindi na bago ang paninibago ng isang indibidwal kapag nalayo sa nakasanayan niyang kultura. Kalahati sa mga Pilipinong nag-aaral sa elementary, high school pati college ay transferee lamang doon at hindi sa Qatar lumaki. Ang pag-adapt sa bagong kultura na kanilang nasasaksihan ay hindi biro para sa mga kabataan lalo na’t kung biglaan, kaya’t tamang gabay at oryentasyon ng magulang ang pinakakailangan habang sila ay unti-unting nasasanay, hanggang sa mawala ang mga kadalasang negatibong reaksyon katulad ng pagiging labis na mahiyain, pagkatakot, pag-iyak, o pagrerebelde.
2. Pakikitungo sa mga Ibang Lahi
Kadalasan ay takot ang nangingibabaw sa mga kabataang ngayon lamang na-expose sa iba’t ibang lahi katulad ng mga Arabo, Indians, Nepali at Pakistani na mga pangunahing lahi na naninirahan sa Qatar. Sa mga kabataang hindi lumaki roon at hirap sa Ingles, tiyak na mahihirapan ang Pilipinong estudyante na makipagsalamuha sa kaniyang mga kaklase kung siya ay nag-aaral sa isang International School. Ang ganitong pangyayari ay maaaring masolusyonan ng magulang sa pagkuha ng mga personal na tutor o pagsasanay sa Ingles na pag-uusap sa bahay pa lang.
3. Desisyon sa Kolehiyo at Kurso
Karamihan sa mga magtatapos doon ng high school ay ang malaking desisyon tungkol sa kung saan sila magpapatuloy ng kanilang kolehiyo. Hati ang mga Pilipinong mag-aaral dito: mayroong mga gustong doon na sa Qatar magpatuloy ng kolehiyo, at mayroon din naman na gustong bumalik sa Pilipinas. Malaki ang impluwensya ng mga scholarships na inaalok ng mga unibersidad at kolehiyo na mayroon doon, lalo na’t kapag isang Pilipinong mag-aaral na may potensyal, tiyak na irerekomenda ito sa mga papasukan nitong kolehiyo. Mayaman ang industriya ng Qatar sa mga pagpapatayo ng gusali at langis, kaya’t ang mga kursong related sa mga Engineering at Oil Industries ay tiyak na pasok sa konsiderasyon ng mga magulang na gustong ipakuha sa kanilang mga anak. Ang medical related courses doon ay isa rin sa mga pinipiling kurso ng mga kabataan, dahil sa mga trabahong mabilis mapasukan dahil pabor ang mga dayuhan sa serbisyong pag-aalaga ng mga Pilipino. Sa mga mag-aaral na ginugustong bumalik ng Pilipinas, isinasaalang-alang rin ng mga magulang ang kahihinatnan ng kanilang mga anak kung ito ay malayo sa kanilang piling. Ang mga ganitong desisyon ay mauuwi pa rin sa kabataang mag-aaral, ngunit ito ay kadalasan nag-uugat pa rin sa mga pagsuporta at paggabay ng magulang sa pangarap at kagustuhan ng kanilang mga anak.
4. Mga Oportunidad at Plano sa Buhay
Ang pag-iisip ng kanilang mga kahihinatnan sa hinaharap ay hindi na mawawala sa mga suliranin ng isang lumalaking indibidwal. Darating sa puntong mauunawaan ng estudyanteng Pilipino ang hirap ng pakikipagsapalaran sa ibang bansa, partikular na kung naipapakita at naipaiintindi sa kanya ito ng kanyang mga magulang. Lilitaw ang mga posibilidad na maaari niyang harapin, at ang pagpaplano sa kaniyang buhay habang at pagkatapos ng kaniyang pag-aaral ay unti-unting masusing pag-iisipan. Isa ito sa malalaking kinakaharap ng mga mag-aaral, hindi lang sa mga estudyanteng naroon sa Qatar, kung hindi pati na rin sa buong mundo. Ang bawat indibidwal ay dumaraan sa proseso sa kung saan ba ang kaniyang nais at dapat patunguhan, at mahirap ito kung walang nadadamayan, nahihingan ng tulong at napagtatanungan ang isang bata sa kaniyang paglaki. Higit na kinakailangan ng isang Pilipinong mag-aaral ang suporta ng kaniyang pamilya sa mga pagkakataong ito, hindi lamang upang gumabay kung hindi para na rin samahan siya kung makaramdam man siya ng pagkatakot at pag-ayaw sa kasalukuyan at hinaharap.
Higit na pasensya at pang-unawa ang kinakailangan ng mga Pilipinong mag-aaral mula sa kanilang magulang o pamilya na nakakasama habang sila ay lumalaki. Sa mga bansang katulad ng Qatar, hindi biro ang lumaki at matuto sa ilalim ng dayuhang kultura at tiyak na makakaapekto ito sa pangmatagalan na desisyon ng kabataang gagawa nito hanggang sa kanilang mga pagtanda.
