Ang tradisyonal na paggawa ng kakanin ay karaniwang naipapasa mula sa isang henerasyon patungo sa iba't ibang pook sa Pilipinas sa pamamagitan ng oral na tradisyon at pagsasanay mula sa mga nakatatanda. Sa loob ng bawat komunidad, mayroong mga eksperto sa paggawa ng kakanin na nagbibigay ng kanilang kaalaman at kasanayan sa mga susunod na henerasyon. Sa pamamagitan ng pagtuturo mula sa mga magulang, lola, o iba pang mga nakatatanda sa pamayanan, naipapasa ang mga sikreto at pamamaraan sa paggawa ng kakanin mula sa isang henerasyon patungo sa susunod.
Bukod dito, ang mga paaralan at institusyon ng kultura ay naglalaan din ng mga programa at pagsasanay upang maipasa ang tradisyonal na paggawa ng kakanin sa mga interesadong indibidwal. Sa pamamagitan ng mga ganitong pagsisikap, naipapasa ang kaalaman at kasanayan sa paggawa ng kakanin sa iba't ibang pook sa Pilipinas, na nagbibigay-daan sa pagpapayaman at pagpapalaganap ng tradisyonal na kultura ng pagkain sa bansa.
Bukod dito, ang mga paaralan at institusyon ng kultura ay naglalaan din ng mga programa at pagsasanay upang maipasa ang tradisyonal na paggawa ng kakanin sa mga interesadong indibidwal. Sa pamamagitan ng mga ganitong pagsisikap, naipapasa ang kaalaman at kasanayan sa paggawa ng kakanin sa iba't ibang pook sa Pilipinas, na nagbibigay-daan sa pagpapayaman at pagpapalaganap ng tradisyonal na kultura ng pagkain sa bansa.